Βορειότερα από το Βόρειο Πολικό Κύκλο και νοτιότερα από το Νότιο Πολικό Κύκλο εκτείνονται οι πολικές περιοχές της Γης. Είναι περιοχές σκεπασμένες από πάγους, αφού οι ακτίνες του Ήλιου πέφτουν πάντα τελείως πλάγια πάνω σε αυτές και η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή.
Η βόρεια πολική ζώνη καλύπτεται από το Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό (Αρκτικό Ωκεανό). Περιλαμβάνει τις βόρειες ακτές της Αμερικής, της Ασίας και της Ευρώπης και το νησί Γροιλανδία.
Το όνομά της Αρκτικής προέρχεται από την αρχαία λέξη άρκτος (αρκούδα) και της δόθηκε από τους αστερισμούς της Μεγάλης και της Μικρής Άρκτου.
Από την αρχαιότητα, οι άνθρωποι προσπάθησαν να εξερευνήσουν τις πολικές περιοχές και ιδιαίτερα την Αρκτική (όπως ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης το 325 π.Χ.).
Τις προσπάθειες αυτές συνέχισαν πολλοί άλλοι. Πρώτος άνθρωπος που έφτασε στο βόρειο πόλο ήταν ο Άγγλος Πήρυ (Robert Peary) το 1909.
Το όνομά της Αρκτικής προέρχεται από την αρχαία λέξη άρκτος (αρκούδα) και της δόθηκε από τους αστερισμούς της Μεγάλης και της Μικρής Άρκτου.
Από την αρχαιότητα, οι άνθρωποι προσπάθησαν να εξερευνήσουν τις πολικές περιοχές και ιδιαίτερα την Αρκτική (όπως ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης το 325 π.Χ.).
Τις προσπάθειες αυτές συνέχισαν πολλοί άλλοι. Πρώτος άνθρωπος που έφτασε στο βόρειο πόλο ήταν ο Άγγλος Πήρυ (Robert Peary) το 1909.
Ένα παράξενο φαινόμενο στις πολικές περιοχές είναι ότι η ημέρα και η νύχτα διαρκούν έξι μήνες η κάθε μια. Είναι η πολική ημέρα και η πολική νύχτα. Όταν στην Αρκτική επικρατεί ημέρα, στην Ανταρκτική επικρατεί νύχτα και αντιστρόφως.
Πρώτος εξερευνητής της υπήρξε ο Γάλλος Υβ Ζοζέφ Καργκελόν (1771) και μετά ο Άγγλος Τζαίημς Κουκ (1773).
Πρώτος στο νότιο πόλο της Γης έφτασε ο Αμούνδσεν (Roald Engelbregt Gravning Amundsen) το 1911.
Στις πολικές περιοχές η θερμοκρασία κατεβαίνει πολλές φορές κάτω από τους -60ο C. Η βλάστηση που αναπτύσσεται το καλοκαίρι μόνο για δύο μήνες (στις βόρειες πολικές περιοχές) είναι της τούνδρας και χαμηλότερα της τάιγκα.
Εσκιμώοι και Λάπωνες
Σε αυτές τις πολικές περιοχές οι κάτοικοι είναι επίσης λίγοι. Συγκεκριμένα, στη βόρεια Ευρώπη ζουν Λάπωνες (Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Ρωσία) και Εσκιμώοι στη νότια Γροιλανδία, στις ΒΔ ακτές της Αλάσκα και στον Καναδά (Λαμπραντόρ).
Οι Εσκιμώοι (Ινουίτ) κατόρθωσαν να επιβιώσουν στο τόσο δύσκολο περιβάλλον αναπτύσσοντας έναν αξιοθαύμαστο τρόπο ζωής. Είχαν στη διάθεσή τους μόνο δέρματα, κόκκαλα ζώων και ξύλο. Με τα δέρματα κατασκεύασαν ενδύματα και με τα κόκκαλα και το ξύλο διάφορα εργαλεία.
Είναι κυνηγοί και ψαράδες. Κυνηγούν τη φώκια και τρέφονται με το κρέας της, φωτίζονται και θερμαίνονται καίγοντας το λίπος της και ντύνονται με ρούχα που φτιάχνουν από το δέρμα της. Κατασκευάζουν τις βάρκες τους (καγιάκ) από το δέρμα της φώκιας ή από ξύλο. Για τα σπίτια τους (ιγκλού) χρησιμοποιούν κύβους παγωμένου χιονιού, το μόνο υλικό που υπάρχει άφθονο στις αρκτικές περιοχές. Οι κατασκευές αυτές τους προστατεύουν από το δριμύ ψύχος.
Οι Λάπωνες (Σαάμι) ζουν στη Βόρεια Ευρώπη. Έχουν συνδέσει τη ζωή τους με τους ταράνδους, από τους οποίους παίρνουν το κρέας και το γάλα για τροφή. Το δέρμα τους το χρησιμοποιούν για ρούχα και σκηνές. 
Καθώς οι τάρανδοι μετακινούνται, για να βρουν τροφή σε περιοχές που δεν είναι καλυμμένες από πάγο, οι Λάπωνες τους ακολουθούν σε ατέλειωτα ταξίδια.
Κάνετε κλικ εδώ, για να δείτε περισσότερες πληροφορίες για τους Λάπωνες.
Antarctica from Darek Sepiolo on Vimeo.
